خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می شود

فرازهایی از دعای وداع امام سجاد(علیه السلام) با ماه مبارک رمضان:
بدرود ای بزرگترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا…
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها…
بدرود ای یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادی…
بدرود ای که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم
و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناک.

کم کم غروب ماه خدا دیده می شود        صد حیف  از  ین  بساط  که  بر چیده  می شود
در این بهار رحمت و غفران و  مغفرت        خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می شود
عید شما مبارک و  التماس دعا

اول دانش بیآموز سپس اقدام کن!

بسم الله الرحمن الرحیم

انسان هرگاه که اراده انجام کاری داشته باشد  بایستی مقدمات آنرا نیز فراهم سازد

این مقدمات گاهی ابزار  است ،  گاهی نیروی انسانی و گاهی معلومات

مثلا: یک بنّا برای اینکه بتواند کار کند بایستی وسایل بنایی را داشته باشد و شاگرد هم داشته باشد و از همه مهمتر اینکه به کارش وارد باشد و محدودیت های قانونی را بداند مثل قوانین ساخت و ساز والا هرکدام را که نداشته باشد کارش ناقص خواهد بود.

در روایتی عبادت را 10 جزء خوانده اند که 9 جزء آن کسب حلال است.

لقمه مثل مصالح ساختمانی می ماند که حرام آن مصالح نامناسب و حلال آن مصداق مصالح مرغوب می باشد.

هرکس خانه ای صالح می خواهد بایستی

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

بسم رب الشهداء والصدیقین

وَ لَیَنْصُرَنَ‏ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزیز

هنوز زخم ناشی از شوک خبر تأسف بار اکران فیلم غیر اخلاقی، آن هم در سینمایی متعلق به یکی از زیربنایی ترین نهادهای فرهنگی شهرستان التیام نیافته بود. که بار دیگر زخم چرکین وکهنه ای سرباز کرد.

آنچه بیش از هرچیز قلب انسان را به درد می آورد گستاخی برخی مسؤولین در بی توجهی به تذکر نماینده ولی فقیه و امام جمعه میبد حضرت آیت الله اعرافی است.

بارها بزرگان نصیحت کردند ولی گویا برخی گوش شنوا ندارند.

هنوز زمان زیادی از گستاخی مسئول اجرایی رده بالای مملکت در مقابل بیانات رهبری معظم نگذشته که شاهد این دهن کجی به نماینده ایشان در شهرستان هستیم.

گویا ویروسی که سران دولت "تمدید امید"

خدایا با حجاب دخترم چه کنم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

امروزه با گسترش تهاجمیِ فرهنگ ضد دینی در جوامع اسلامی و خصوصاً کشورعزیزمان ایران، بیم آن می رود که هویت اصلی ما در این موج تخریبی از بین برود.

پوشش، یکی از نمادهای اصلی هویت هر قوم و ملتی است.

 

در کشور ما علی رغم برخی تحلیل ها، اکثر خانواده ها دیندار هستند اما در ظاهر آنچه بیشتر نمود پیدا می کند خلاف این نظر است.

خانواده های ایرانی به زیارت می روند و در مجالس اهل بیت علیهم السلام شرکت می کنند و در مراسمات مذهبی نظیر اعتکاف، احیاء شب قدر، دعای عرفه، کمیل، ندبه و غیره حضور گسترده دارند اما در نگاه عموم جامعه، خیلی از آنها دیندار محسوب نمی شوند.

 

شاید دلیل آن این باشد که برخی از خانواده ها ظاهر دینی ندارند.

 

درباب این موضوع که ظاهر، با دین چه ارتباطی دارد إن شاء الله در جای خود مطالبی ارائه خواهم داد اما آنچه مسلّم است اینکه:

 

معمول والدین ، حجاب دخترانشان را دوست دارند و در پوشش آن‌ها دقت می کنند و دوست دارند تا آن‌ها خوب تربیت شوند.

 

اما چگونه؟

دوران خوش سربازی

فرمانده دستور داد: قدم رو

یادش به خیر دوران سربازی و خاطره های فراموش نشدنیش

می گفتن خودتون رو معرفی کنید. با صدای بلند می گفتم:

«من، افسر وظیفه، احمدرضا زارعی، جمعی یگان 724 هستم، جناب»

یادمه یه فرمانده دلسوز داشتیم به نام سردار روح اللهی که برامون حکم پدر رو داشت. پادگان رو که تحویل گرفته بود یه ویرانه ای بود اما او با درایت و توکل بالایی که داشت پادگان رو ساخت.  اما هنوز چند صباحی نگذشته بود که به رحمت خدارفت. و سرهنگ علوی ارتقاء درجه گرفت و شد فرمانده پادگان.

 جانشین و کپی برابر اصل بود.

دکه روزنامه فروشی

بسم الله الرحمن الرحیم

صبح بود و تو ایستگاه منتظر اتوبوس بودم. کنار ایستگاه یه دکه روزنامه فروشی بود. یادم افتاد که خونواده گفته بودن رفتی بیرون روزنامه باطله بگیر برای پاک کردن شیشه ها 

پسرکی دم دکه روزنامه فروشی ایستاده بود و داشت روزنامه هایی که جلوی دکه ردیف شده بودند و روی هرکدوم یه تیکه سنگ گذاشته بود رو نگاه می کرد. یه دفعه انگار که تیتر یکی از روزنامه ها توجه ش رو جلب کرده باشه با صدای بلند از صاحب دکه سوال کرد: آقا آقا این روزنامه چنده؟

صاحب دکه یه نگاهی به سر و وضع پسرک کرد و گفت: به دردت نمی خوره واسه بزرگتراست

پسرک باز پرسید: آقا پرسیدم این روزنامه چنده؟

صاحب دکه اینبار جدی تر گفت: پسر جون! گفتم واسه بزرگتراست. اصلا هزار تومنه پول داری بخری؟

پسرک دستی تو جیبش کرد و آخرش یه دویستی در آورد و گفت: آقا میشه اون صفحه چهارمش رو بهم بدی؟ من دویست تومن بیشتر ندارم

صاحب دکه گفت: نه پسرجون یا همش یا هیچی

مستاجر 4 ساله

گفت: مادرجون امروز چه خبر؟

گفتم مادر، رئیس جمهور میگه .... وزیر ارشاد گفته ... نقل کردند که رئیس مجلس قراره ...

گفت: مادرجون اینا رو ول کن آقا چی می فرمایند

گفتم: آخه مادر اینا مسؤول این کشورند

گفت: بذار ساده برات بگم

اگه این خونه ای که توش نشستیم رو اجاره بدیم به یه نفری. آیا اون مستأجر دلش به حال این خونه می سوزه که اگر بچه اش دیوار رو خط خطی کرد جلوش رو بگیره

گفتم: فکر نکم

گفت: بابات چی؟ اون دلش می سوزه؟

گفتم: حتما

پرسید: می دونی چرا؟

گفتم: معلومه،چون خونه مال اونه، زحمتشو کشیده

گفت: این رئیس جمهور و رئیس مجلس و بقیه حکایت همون مستأجر رو دارند که چهار سال چهار سال اجاره نشین این مملکتند

اما رهبر حکم صاحبخونه رو داره

اونه که دلش برا این مملکت میسوزه و اگر کم و کاستی باشه دنبال جبرانشه

پس پسرم گوشِت به دهان رهبرت باشه که گوش اون به دهان امام زمانته

بعد همینجور که داشت استکان ها رو جمع می کرد که بره،  گفت: الهی که صدوبیست سال زنده باشه و سایه اش بالا سرمون

الهی آمین

 

خدایا با نماز فرزندم چه کنم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

با توجه با مشکلات و معضلات زیادی که امروزه جامعه ایمانی ما با آن مواجه است برآن شدم تا طی مقالاتی با عنوان «خدایا چه کنم؟» به بررسی و تا حد امکان راهنمایی جهت رفع این مشکلات برآیم به این امید که این مختصر مقبول درگاه احدیت قرار گیرد.

نماز خواندن فرزندان و اهمیت دادن به نماز ،همیشه از بزرگترین دغدغه های والدین بوده است ،اما گاهی اوقات با مخالفت و سرسختی و توجیهات گوناگون فرزندان مواجه می شوند ،و از یک سو مسأله نماز خواندن آنها و تربیت دینی اشان اهمیت دارد و از طرف دیگر اینکه  نکند با رفتار نسنجیده فرزندان را از اسلام و دین زده کنند.
در این زمینه لازم است به نکات زیر توجه نمائیم:

1- تربیت دینی فرزندان بایستی مهندسی شده صورت پذیرد به این معنی که سنّ و جنسیت و نوع مزاج و ... فرزندان در تعیین نقشه راه دخالت دارد.

2- در روایتی امام باقر علیه السلام می فرماید: «ما فرزندانمان را در 5 سالگی به نماز امر می کنیم ولی شما در 7 سالگی فرزندانتان را امر به نماز کنید»  از این روایت برمی آید که سن فرزند در تربیت او کاملا مؤثر بوده  و درصورتی که مورد غفلت قرار گیرد و زودتر یا دیرتر اقدام شود،ضربه خواهد دید.
3- همچنین از سیره اهل بیت علیهم السلام است که فرزندانشان را در طفولیت و به زبان کودکی با فلسفه نماز آشنا می فرمودند، لذا لازم است به گونه ای صحیح فلسفه نماز خواندن را به آنان بیاموزیم. در این جا نبایستی از مثالهای پیچیده استفاده کرد بلکه یک مثال ساده معمولا کارگشا خواهد بود و از آنجایی که بنا ندارم کلی گویی کنم در ذیل یک نمونه عملی ارائه میدهم.

 

تمرین عملی:

مثلا برای فرزند خود هدیه ای بگیرید و به او بیاموزید که در مقابل هدیه تشکر کند